Το ψάρεμα του γερμανού/κουρκούνας με την τεχνική του match waggler fishing!

Του Δημήτρη Σφαλτού

Φωτογραφίες:Δημήτρης Σφαλτός, Νάσος Βουγιουκλής, Σπύρος Φιλόπουλος

Ένα από τα ψαρέματα με την τεχνική του φελλού/match waggler fishing που έχει αρκετή εξειδίκευση, είναι το ψάρεμα του γερμανού ή της κουρκούνας (αγριόσαλπα), όπως συνηθίζεται να λένε αυτό το ψάρι στην Κύπρο.

Κάποιος στην Ελλάδα θα μπορούσε να πει ότι ο γερμανός αλιεύεται τυχαία, μαζί με άλλα είδη ψαριών, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε κάποια εξειδικευμένα στοιχεία, στο πως θα προσεγγίσουμε αυτό το ιδιαίτερο ψάρι, πάντα με την τεχνική του waggler φελλού και του match καλαμιού μας!

 

 

 

 

Ο ΤΟΠΟΣ

Τα ψάρια αυτά ανήκουν στους πρόσφατους λεσσεψιανούς μετανάστες, ήρθαν δηλαδή από την διώρυγα του Σουέζ στα μέρη μας. Στην Ιαπωνία η κουρκούνα/γερμανός/αγριόσαλπα ονομάζεται Aigo. Στην χώρα μας υπάρχει δύο είδη αγριόσαλπας, η άσπρη αγριόσαλπα (Siganus Rivulatus) και η μαύρη αγριόσαλπα (Siganus Luridus). Φτάνει σπάνια τα 40 εκατοστά μήκος, ενώ τα μεγαλύτερα ψάρια κυμαίνονται στα 20-25 εκατοστά μήκος.

Για να βρώ τις κουρκούνες σε αφθονία, ταξίδεψα προς την Καλαμάτα, όπου συνάντησα τους καλούς μου φίλους Νάσο Βουγιουκλή και Σπύρο Φιλόπουλο. Πρόκειται για το λιμάνι της Καλαμάτας, ένα σημείο με βράχια όπου οι κουρκούνες είναι τόσο πολλές, που δεν αφήνουν στην κυριολεξία άλλο ψάρι να φάει!

Ίσως το πιο καθοριστικό σημείο για να ψαρέψουμε τον γερμανό, είναι να βρούμε το κατάλληλο μέρος για να τον ψαρέψουμε! Ο γερμανός είναι ένα ψάρι που τρώει φύκια, άλγη , όστρακα, και μικρά σκουλήκια από τα βράχια . Είναι φυσικό να τον αναζητήσουμε σε βραχώδεις ακτές με διάσπαρτες φυκιάδες, σε ημιβαθή βράχια με κολλημένα άλγη πάνω τους.

Ο γερμανός/κουρκούνα αναζητεί τα βράχια που έχουν ήπια βλάστηση (γλίτσα και μαλούπα) πάνω τους, και ειδικά σε μέτριου βάθους νερά, κόντρα στον καιρό, με βάθος τα 3-10 μέτρα. Σε αυτά τα μέρη τρώει την βλάστηση κυρίως από τα βράχια, βοσκάει στην κυριολεξία, ακριβώς σαν τις σάλπες που είναι στην ουσία συγγενείς της. Τα δόντια της κουρκούνας είναι μικρά και κοφτερά σαν της σάλπας, ένα σημείο που πρέπει να προσέξουμε ειδικά στα λεπτά παράμαλα που χρησιμοποιούμε.

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

Ο γερμανός για να τραφεί , χρειάζεται ένα ήπιο καιρό, καλύτερα είναι με μπουνάτσα. Το ψάρι θα φάει και με διαφορετικό καιρό, απλά με ταραγμένη επιφάνεια δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε το πολύ ισχνό τσίμπημα του. Τσιμπάει καλύτερα και ευδιάκριτα όταν έχει μπουνάτσα και όταν το ρεύμα ταξιδεύει πολύ αργά τον φελλό μας παράλληλα με την ακτογραμμή.

Η κουρκούνα είναι ένα παμφάγο ψάρι, που θα την δείτε να περιφέρεται αργά ανάμεσα στα βράχια σε μεγάλα κοπάδια, να τρυπώνει μέσα σε τρύπες και να βρίσκεται σε διάφορα βάθη, από τα μεσόνερα κυρίως έως τον πυθμένα.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ MATCH WAGGLER ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΡΚΟΥΝΑ

Επειδή η κουρκούνα τρέφεται σε βράχια, θα χρειαστούμε ένα καλάμι match με δράση κορυφής ή fast action. Είναι το ίδιο καλάμι που θα διαλέξουμε για το ψάρεμα του σκάρου, του σαργού, του μελανουριού, σε βραχώδη μέρη. Η κουρκούνα/γερμανός είναι ένα ψάρι με μεγάλα αποθέματα δύναμης, δυσανάλογα με το μέγεθός του. ¨Όταν τσιμπήσει , κάνει δυνατό τράβηγμα διαρκείας με πορεία προς τον βυθό, Συχνά πλαγιάζει και το σώμα της και τραβάει συνεχόμενα προς τα κάτω. Εκεί χρειάζεται και ένα σωστό καλάμι, να της αναχαιτίσει την πορεία προς τα βράχια, να την σηκώσει στα μεσόνερα για να αρχίσει να κουράζεται.

Το σημείο λοιπόν που θέλει προσοχή όταν τσιμπήσει η κουρκούνα, είναι να μην προλάβει να βραχώσει. Εάν της αφήσουμε μεγάλα περιθώρια, μπορεί να μπει σε τρύπα και να μας κόψει το παράμαλο, ή να το τρίψει στα βράχια, ή να έχει το χρονικό περιθώριο να το κόψει με τα δόντια της! Για αυτό μεγάλη προσοχή σε κάθε κουρκούνα που βγάζουμε, να ελέγχουμε διεξοδικά το παράμαλο. Εάν οι κουρκούνες είναι μεγάλου μεγέθους, δεν είναι κακή ιδέα να διπλαρώσουμε το παράμαλο 2-3 πόντους.

Η πετονιά μας καλό θα είναι να είναι βυθιζόμενη για να ψαρεύει καλύτερα στα βράχια και να έχει αντοχή στα γδαρσίματα. Για το ψάρεμα της κουρκούνας προτιμώ μια μάνα στα 0,16-0,18 χιλιοστά και παράμαλο fluorocarbon ή coated στα 0,14 χιλιοστά. Για αγκίστρι εξαρτάται το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε. Για προνύμφη μύγας, το κλασικό chinu/wormer με κρίκο Νο12-14, για ζύμες/αλοιφές μακρυκότσανο αγκίστρι πάλι με κρίκο, σε νούμερο 12-14.

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ/ΚΟΥΡΚΟΥΝΑΣ

Μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους για το ψάρεμα της κουρκούνας είναι η ώρα! Τα ψάρια θα φάνε καλύτερα τις πρώτες πρωινές ώρες, στατιστικά μόλις βγει ο ήλιος, μέχρι και τις πρώτες μεσημεριανές βαριά. Σε πολλά μέρη μπορεί να φάνε για 1-2 ώρες και μετά κόβουν μαχαίρι. Κάθε τόπος έχει ιδιαιτερότητες που θα πρέπει να μάθουμε…

Η κουρκούνα είναι ένα ψάρι τοπικό, βρίσκεται συνήθως στην πρώτη μεγάλη αποχή, αλλά και διάσπαρτα εάν το βάθος δεν άλλαζει πολύ. Η μαλάγρα είναι μια καλή λύση για να μαζέψουμε τα ψάρια κοντά μας. Για να μαζέψουμε γρήγορα κουρκούνες στην περιοχή μας, θεωρώ πολύ αποδοτικές τις μαλάγρες με βάση το πράσινο φύκι, το ψωμί,  το krill, το ψωμί, τον γλυκάνισσο, τον αχινό , το μύδι, και σε μερικά μέρη ακόμη και την γαρίδα.

Εάν την συνδυάσουμε και με το οπτικό νέφος που δημιουργεί το γάλα ή το τυρί, πιστεύω ότι έχουμε έναν ακαταμάχητο σύμμαχο στο ψάρεμα. Πριν μαλαγρώσουμε θα δούμε όπως πάντα τα ρεύματα, για να μην φύγουν μακριά τα ψάρια και θα ξεκινήσουμε με 4-5 μπάλες μαλάγρας. Στην συνέχεια συνεχίζουμε να μαλαγρώνουμε με προνύμφες μύγας, ένα δόλωμα που αρέσει πάρα πολύ στην κουρκούνα.

Επίσης το καλό με την προνύμφη είναι ότι κρατάει περισσότερο από τα άλλα δολώματα, γιατί όταν επιτίθενται οι κουρκούνες, μπορούν να αδειάσουν το αγκίστρι σε δευτερόλεπτά! Πολλές φορές έχω ξεκινήσει με ζύμη το ψάρεμα, αλλά στην πορεία αλλάζοντας σε προνύμφη, είσαι καλύτερα αποτελέσματα.

Από τα πιο σημαντικά πράγματα στην κουρκούνα,όπως και σε όλα σχεδόν τα ψάρια, είναι η βυθομέτρηση. Η κουρκούνα βρίσκεται στον βυθό χαμηλά, στα μεσόνερα και σπάνια ανεβαίνει στον αφρό. Μια λεπτομερή βυθομέτρηση θα μας δώσει πολύ περισσότερες κουρκούνες, ειδικά όταν το δόλωμα κινείται 10-20 εκατοστά πάνω από τον βυθό. Σε κάθε περίπτωση, όπως το έχουμε ξαναπεί εκατοντάδες φορές σε όλα τα άρθρα μας, βλέπουμε και βυθομετρούμε τα σημεία αρκετά δεξιά και αριστερά μας, για να αποφύγουμε τα σκαλώματα, όπως θα ταξιδεύει ο φελλός μας.

Οι αρματωσιές που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι για ψάρεμα στα μεσόνερα και στον βυθό, με την μέγιστη ευαισθησία. Σπάνια θα ερματίσω πάνω από 1 γρ drop, για να καταλαβαίνω τις τσιμπιές. Εάν η θάλασσα είναι ήρεμη θα ερματίσω με 0,50 γρ drop σύνολο. Όταν δεν έχει ρεύματα και επικρατεί μπουνάτσα, ανοίγουμε τα βαρίδια μας, στα 3-4 εκατοστά απόσταση το καθένα, για να πέφτει ομαλά το δόλωμα στον βυθό και να ψαρεύει σε όλα τα βάθη.

Όταν όμως έχει πολλά ρεύματα , τότε τοποθετούμε τα βαρίδια μαζεμένα προς το παράμαλο, ή να κάνουμε την γνωστή συγκέντρωση του 0,7 γραμμαρίου και τα υπόλοιπα 2-3 μικρότερα βαρίδια (0,08-0,10γρ) αραιά (droppers), μέχρι την θηλιά του παράμαλου (loop to loop). To παράμαλο καλό θα είναι να μην ξεπερνάει τους 50 πόντους, αλλιώς δεν θα βλέπουμε τις τσιμπιές. Ενα βαριδάκι στα 0,10 γραμμάρια κοντά στο αγκίστρι (4-5 εκατοστά), είναι πολύ χρήσιμο για μεγαλύτερη ευαισθησία της τσιμπιάς. Χωρίς σωστό ερμάτισμα δεν θα καταβαίνετε τις τσιμπιές, και θα βγάζετε το δόλωμα κατασπαραγμένο, χωρίς να κουνιέται ο φελλός!!!

Τα δολώματα που θα χρησιμοποιήσουμε για το ψάρεμα του γερμανού είναι οι προνύμφες μύγας (biggattino), μπορούμε να δολώσουμε επίσης ακροβάτη, μύδι, γαρίδα, ζύμες με βάση τα φύκια, την ντομάτα ή ακόμη και το πορτοκάλι. Μία συνταγή που έχω δοκιμάσει με επιτυχία είναι η ζύμη σκληρού αλευριού και μίξη νερού, όπου έχω διαλύσει ¼ του κύβου λαχανικών για μαγείρεμα και 3 μλ αιθέριο έλαιο γλυκάνισσο. Οι straight φελλοί που έχουν μέγιστη ευαισθησία στο τσίμπημα , εννοείται ότι προτιμούνται!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ!!!

Η κουρκούνα αναλόγως τις συνθήκες μπορεί να τσιμπήσει με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν σπάνια οι μέρες που θα κατεβάσει απότομα τον φελλό και θα εξαφανιστεί, αλλά τις περισσότερες θα τρώει μίζερα και θα βλέπετε μικρά και σχεδόν ανεπαίσχυντα βουλιάγματα του φελλού, σαν να τρώει πολύ επιφυλακτικά ένας κέφαλος.

Άλλες φορές μπορεί να δείτε να κουνιέται πολύ λίγο η κεραία του φελλού δεξιά και αριστερά, χωρίς όμως ο φελλός να βυθίζεται!!! Εάν δε φυσάει αέραςκαι δεν βλέπουμε ξεκάθαρα τον φελλό, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ….Εκεί καρφώνουμε με δύναμη σχεδόν σε κάθε μετακίνηση του φελλού ή κυριολεκτικά στον αέρα!
Όταν καρφώσουμε την κουρκούνα, το καλάμι θα λυγήσει άμεσα και θα αρχίσει η μάχη. Με σύμμαχο το καλάμι θα φέρουμε το ψάρι προς τα πάνω, ασκώντας συνέχεια πίεση. Μπορεί ένα βήμα πριν μπει στην απόχη, να κάνει ένα τελευταίο δυνατό τράβηγμα, γι’αυτό προσοχή!

Σε κάθε κουρκούνα που πιάνουμε εξετάζουμε το παράμαλο, γιατί τα δόντια της μπορεί να το έχουν τραυματίσει και να το τρίψουν . Βασικό επίσης είναι να απαγκιστρώνουμε την κουρκούνα με μια χοντρή πετσέτα, ή με ένα grip για lrf, γιατί ως γνωστό τα αγκάθια στην πλάτη και στα πτερύγιά της έχουν δηλητήριο/τοξίνη.

Εάν μας τρυπήσει τα χέρια τα αγκάθια της κουρκούνας, θα νιώσουμε έντονο κάψιμο, πρήξιμο, μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα χέρια!!! Η άμεση λύση είναι η θέρμανση της περιοχής με καύτρα τσιγάρου ή με πολύ καυτό νερό(όσο αντέχουμε), γιατί η τοξίνη της κουρκούνας είναι θερμοεπηρεαζόμενη. Σε άτομα που μπορεί να έχουν αλλεργία, χρειάζεται πολύ περαιτέρω προσοχή, και ίσως χρειαστεί ακόμη και νοσοκομείο.

Ο γερμανός/κουρκούνα θεωρείται από πολλούς σαν νόστιμο ψάρι της θάλασσας, αρκεί να καθαριστεί άμεσα στην θαλασσα, γιατί όπως και η σάλπα, εάν δεν καθαριστεί άμεσα μυρίζει. Είναι ένα ψάρι που εξειδικεύει την τεχνική του match waggler fishing σε μεγάλο βαθμό, γιατί έχει πολύ πονηρό τσίμπημα, για εμένα προσωπικά πιο πονηρό και από κέφαλο! Να είστε όλοι καλά και καλές θάλασσες!