MATCH WAGGLER FISHING –ΣΤΗΝ ΠΑΡΓΑ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΩΝ!
Του Δημήτρη Σφαλτού
Φωτογραφίες:Γιώργος Χούσος
Η αρχή του φθινοπώρου σηματοδοτεί την έναρξη πολλών τεχνικών ψαρέματος, που αφορούν την σύλληψη αρπακτικών ψαριών. Ένα από αυτά είναι και το μελανούρι, που κατά την μείωση της θερμοκρασίας όπως προχωρούμε στο τέλος του καλοκαιριού, πλησιάζει πιο πολύ τις ακτές για να τραφεί. Εμείς διαλέξαμε να τα ψαρέψουμε σε ένα διαφορετικό μέρος αυτή τη φορά, στο λιμάνι της Πάργας.
Είδαμε πολλές φορές το σκηνικό σε τουριστικά μέρη και λιμάνια, μεγάλα μελανούρια να αδιαφορούνε για τις προνύμφες μύγας που τους προσφέρουμε μεθοδικά, και να ορμάνε σε ζωντανά δολώματα με μανία, κυρίως τα μικρά ζωντανά ψαράκια και τον υπόλοιπο γόνο. Όταν πέφτει η θερμοκρασία καθώς το φθινόπωρο πλησιάζει, τα μελανούρια πλησιάζουνε σε απότομες βραχώδεις περιοχές και λιμάνια για να τραφούνε. Εκεί με την βοήθεια μιας ζωικής μαλάγρας μπορούμε να κάνουμε πολύ καλές ψαριές, ακόμη και με την προσθήκη της προνύμφης μύγας. Τα ψάρια το καλοκαίρι και αργότερα μαζεύουνε δυνάμεις , που μεταφράζεται σε μεγαλύτερη πρόσληψη τροφής και ειδικά πρωτεΐνης. Η προνύμφη μύγας φαίνεται ότι είναι πλέον η ιδανική τροφή που παρέχεται στα ψάρια, για περίσσεια πρόσληψης πρωτεΐνης.
Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε σαν παρέα να κάνουμε ένα εκδρομικό προς το λιμάνι της Πάργας, προκειμένου να αναζητήσουμε τα εποχιακά μελανούρια που υπάρχουνε στην γενικότερη περιοχή του Ιόνιου. Η περιοχή της Πάργας διαθέτει κρύα νερά και λόγω παρουσίας του κόλπου, πολλά είδη ψαριών απαγκιάζουνε σε διάφορα μέρη.
Σαργοί, μελανούρια, λαβράκια, κέφαλοι, σάλπες, λούτσοι και μουρμούρες είναι τα πιο συνηθισμένα θηράματα της περιοχής. Ο βυθός είναι κατά κύριο λόγο πετρώδης με μερικές περιοχές φυκιάδας. Έτσι μπορούμε να εφαρμόσουμε πολλές match waggler τεχνικές, με ψάρεμα στον αφρό, μεσόνερα, ακόμη και με οριακά πατωμένο παράμαλο.
Ξεκινήσαμε το ψάρεμα από το απόγευμα και από την δεξιά πλευρά του λιμανιού. Το λιμάνι της Πάργας διαθέτει μια μεγάλη τσιμεντένια προβλήτα, όπου δένουνε κυρίως τουριστικά σκάφη και τα καραβάκια της γραμμής προς Παξούς και τα γύρω νησιά. Χρειάζεται καλό ψάξιμο της περιοχής, διότι επικρατούνε ισχυρά ρεύματα και είναι πολύ επικίνδυνο με την απρόσεκτη χρήση μιας μαλάγρας να καταστρέψουμε το ψάρεμά μας . Στην Πάργα με δυτικούς ανέμους το ψάρεμα γίνεται απαγορευτικό από τα δυνατά ρεύματα, ενώ ο καλύτερος καιρός φαίνεται να είναι ο ήπιος βοριάς-βορειοανατολικός άνεμος.
Έτσι και εμείς είχαμε φτάσει από νωρίς το απόγευμα για να δούμε τον τόπο, να δούμε εάν υπάρχουνε ψάρια και που κινούνται, να βυθομετρήσουμε, να φτιάξουμε μαλάγρα, και να φτιάξουμε τις κατάλληλες αρματωσιές. Το βάθος κυμαινόταν από 2,5 έως 3 οργιές σε μερικά σημεία πιο βαθιά στο λιμάνι, ενώ υπήρχαν αρκετά μελανούρια που περνούσανε συνέχεια μπροστά από τον ντόκο. Σε ένα κομμάτι ψωμί που ρίξαμε στο νερό, εκτός από τα μελανούρια, επιτέθηκαν κέφαλοι, σάλπες και μικρές καλόγριες. Με αυτό το σκεπτικό, χρησιμοποιήσαμε μια μαλάγρα που είχε σαν βάση την ψίχα τριμμένου ψωμιού (breadcrumb) και την εμπλουτίσαμε με προσθετικό τυριού και σαρδέλα σε μικρή δόση.
Μια χούφτα προνύμφης μύγας ήταν αρκετή για να προσθέσει και λίγη τροφή στο μίγμα μας και να δώσει περισσότερη έλξη στην μαλάγρα. Χρειάζεται όμως προσοχή αυτή την εποχή να μην το παρακάνουμε με υπερτροφικό μαλάγρωμα, γιατί τα ψάρια πλέον το αναγνωρίζουνε σαν κίνδυνο και μπορεί να χαθεί όλο το κοπάδι.
Δύο μπάλες μαλάγρας έπεσαν στο νερό για αρχή και στην συνέχεια ρίχναμε με την σφεντόνα 10-15 προνύμφες μύγας για να συγκεντρώσουμε τα ψάρια σε μεγαλύτερο αριθμό. Το όλο ζήτημα σε αυτό το ψάρεμα είναι να δημιουργήσουμε συναγωνισμό στα ψάρια ,και να τα κάνουμε να τσιμπούνε πιο απρόσεκτα και χωρίς αναστολές το δόλωμά μας.
Τα πρώτα ψάρια ξεκίνησαν να τσιμπούνε αφότου έπεσε η νύχτα. Από ότι μας είχανε πει ντόπιοι ψαράδες, το απόγευμα πολλές φορές περνάνε λούτσοι και θα το καταλαβαίναμε εάν μέχρι το σούρουπο δεν παίρναμε ούτε τσιμπιά. Πράγματι λίγη ώρα μετά με το που έπεσε η νύχτα και αφού συνεχίσαμε να μαλαγρώνουμε με προνύμφες μύγας την περιοχή δεξιά το λιμανιού, είδαμε το πρώτο βούλιαγμα του φελλού. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να δούμε τι ψάρι ήτανε γιατί στα πρώτα φρένα η πετονιά χαλάρωσε από το κόψιμο…Τα γνώριμα ιονίτικα μελανούρια είχανε κάνει την εμφάνισή τους.
Είναι γνώριμο για εμάς που επισκεπτόμαστε συχνά τους ψαρότοπους του ιονίου πελάγους τι θα πει μελανούρι με δόντια…Αυτό το γεγονός ακόμη και τα μικρά μελανούρια των 200 γραμμαρίων να κόβουνε μαχαίρι την πετονιά, δεν το έχω ξαναδεί σε άλλο μέρος της Ελλάδας. Θα πει κάποιος ότι γεννιούνται με το στόμα τροχισμένο… Αμέσως διπλαρώσαμε το παράμαλο στα 3 εκατοστά και ξαναρχίσαμε το ψάρεμα, αφού ρίξαμε μια μπάλα μαλάγρας για να μαζέψουμε τα ψάρια.
Τα μελανούρια μαζεύτηκαν ξανά μετά απο μισή ώρα και τα πρώτα διστακτικά βουλιάγματα των φελλών μας ήταν γεγονός. Άρχισαν να τσιμπούνε βέβαια καλύτερα όσο βράδιαζε για τα καλά, και η κίνηση των εκατοντάδων τουριστών άρχισε να χαλαρώνει.
Το “κακό” με το λιμάνι της Πάργας είναι ότι έχει μεγάλη κίνηση ακόμη και τον Σεπτέμβριο, αφού τελειώσει και η μεγάλη τουριστική σεζόν. Υπάρχουν πολλά περαστικά σκάφη, τουρίστες που προτιμούν την χαλαρότητα του Σεπτεμβρίου , πράγματα που δυσκολεύουν το ψάρεμα με τον φελλό.
Τα καλύτερα τσιμπήματα απο μελανούρια τα πήραμε μετά απο τις 12 το βράδυ, όταν ησύχασε σχεδόν η κίνηση στο λιμάνι. Πιάσαμε πολλά μελανούρια, αλλά τα περισσότερα ήταν μεσαίου μεγέθους. Τα δολώματα που δουλέψαμε ήταν η προνύμφη μύγας, ενώ δεν είδαμε κάποια διαφορά στον ακροβάτη.
Κάποια στιγμή τα μελανούρια χτυπούσαν σε όλα τα καλάμια, και συχνά υπήρχαν οι στιγμές που βγάζαμε και οι τρεις μας ψάρια. Κρατήσαμε κάποια ψάρια για το καλό της εξόρμησης, τα περισσότερα όμως τα επιστρέψαμε πίσω στην θάλασσα.
Στις 2 το βράδυ τα τσιμπήματα κόψανε μαχαίρι, γιατί ένα μικρό κοπάδι λούτσων έκανε την εμφάνισή του γύρω απο την προβλήτα του λιμανιού που ψαρέυαμε. Τα μαζέψαμε λοιπόν και φύγαμε, αποκομίζοντας όμορφες εικόνες απο την γραφική Πάργα, ένα μέρος που αξίζει να το επισκεφτείτε όλοι σας για αναψυχή κυρίως , και μετά για ψάρεμα! Να είστε όλοι καλα, με τα μελανούρια αγκαλιά!!!
