Η κακοδιαχείρηση των αλιευμάτων και η καταστροφή των ιχθυαποθεμάτων της Ελλάδας από τις τράτες, με τόνους πεταμένων ψαριών!
Του Νίκου Ζάρα,Δημήτρη Σφαλτού
Την περασμένη Δευτέρα, σε γνωστό λιμάνι της Αττικής, είδαμε πάλι τέρατα και σημεία! Πήγαμε για ψάρεμα με τον φίλο μας Δημήτρη ,και μετά τα μεσάνυχτα άρχισαν να οργώνουν περιμετρικά το λιμάνι οι τράτες. Αφού τελείωσαν με την καταστροφική τους καλάδα , εντελώς παράνομα, ξεκίνησαν να διαχωρίζουν την «ψαριά» τους!
Με συνοπτικές διαδικασίες είχαν ξεχωρίσει τα «πρώτα» ψάρια από τα «δεύτερα», και τα τελευταία τα ρίχνανε με φτυάρια στην θάλασσα, για να γίνουν έρμαιο των γλάρων!
Πλέον υπάρχει απόφαση της ευρωπαϊκής ένωσης , που απαγορεύει στις τράτες να πετάνε τα ψάρια στην θάλασσα, αλλά να διατίθενται στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του λαού, πράγμα που δεν γίνεται σε καμία περίπτωση στην Ελλάδα, επίτηδες!
Αυτή η δουλειά χρόνια κρατεί, με την ανοχή όλων. Και τα «δεύτερα» ψάρια, τα έριξαν νεκρά πίσω στη θάλασσα με τα φτυάρια. Πολλοί διπλανοί ψαράδες, μπήκαν εκείνη την ώρα μέσα στην τράτα και αρχίσαν να μαζεύουνε σαφρίδια, γόνο καλαμαριού, μουγκριά, κοχύλια, πορφύρες, και ότι υπήρχε πάνω στην κουβέρτα του σκάφους. Σε λίγα λεπτά είχαν αδειάσει τα πάντα, λέπια μείνανε και κάτι ξεχασμένα μουγκριά!
Άλλοι λέγανε ότι τα παίρνανε για δόλωμα, άλλοι ότι τα παίρνανε για τις γάτες, αλλά πιστεύω σε κάποια κουζίνα ή τηγάνι θα κατέληγαν. Άλλος ένας ψαράς έλεγε ότι θα τα πούλαγε σε ένα ακριβό εστιατόριο, που φτιάχνει gourmet πιάτα, και του ζήτησε γόνο ψαριών και καλαμαριών.
Οι Αιγύπτιοι έβγαλαν και ένα τελάρο με μεγάλα κοχύλια-σαλιγγάρια, τα οποία πουλούσαν σε περαστικούς πολίτες, ένα ευρώ το τεμάχιο! Όλα τα νόμιμα πράγματα δηλαδή!!!
Όλα όμως αυτά τα πεταμένα ψάρια δεν είναι άχρηστα. Είναι βρώσιμα είδη, και πολλές φορές πολύ καλύτερα, νοστιμότερα και πιο θρεπτικά, από τα γνωστά εμπορικά «πρώτα» ψάρια.
Οι γνωστοί Αιγύπτιοι εργάτες της τράτας, άρπαξαν τα φτυάρια, και γέμισαν δίπλα όλο το λιμάνι με τα πεταμένα ψάρια της καλάδας. Ήταν τα «δεύτερα» ψάρια, που μάλλον ήταν το κλασικό ορεκτικό των γλάρων. Μιλάμε όμως για πολλούς γλάρους! Άσπρισε όλη η θάλασσα από δαύτους, στην προσπάθεια να αρπάξουν τα πεταμένα ψάρια , όπως έπεφταν στο νερό!
Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι κάθε μέρα πετάγονται περίπου 150.000 τόνοι βρώσιμου φρέσκου ψαριού στις ελληνικές θάλασσες, ή γίνονται βορά των γλάρων! Ίσως αυτό το νούμερο να είναι πολύ μικρό...
Στις μέρες αυτές της οικονομικής κρίσης, αυτό το θέαμα φαντάζει σίγουρα αποτρόπαιο. Τόσος κόσμος πεινάει, κοιμάται στους δρόμους, ψάχνει φαγητό από τα σκουπίδια, και οι επαγγελματίες ψαράδες της καταστροφικής τράτας, πετάνε τα ψάρια στην θάλασσα... Δεν φτάνει που οι θάλασσές μας έχουν στερέψει από ζωή, δεν φτάνει που σαν ερασιτέχνες ψαράδες λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα, έχουμε και τόσα ντοκουμέντα που το αποδεικνύουν καθημερινά.
Στον ANTENNA και στην εκπομπή Vice πριν από λίγο καιρό, είδαμε τους λόγους που πετάνε τα ψάρια στην θάλασσα, και αυτοί είναι πάντα οικονομικοί. Αυτό δεν το λένε μόνο οι ερευνητές των εκπομπών αυτών, αλλά επιστήμονες, ιχθυολόγοι, και είναι πια κοινό μυστικό μεταξύ των επαγγελματιών ψαράδων. Είναι η κοινή πρακτική που εφαρμόζεται , παρόλο που υπάρχει οδηγία από την ευρωπαϊκή ένωση, να σταματήσουν τα πετάγονται τα ψάρια στην θάλασσα.
Ο λόγος είναι απλός, και προσωπικά σαν άνθρωπο, με ενοχλεί πάρα πολύ! Εαν διατεθούν στην ψαρευτική αγορά, στις λαϊκές, σε πλανόδιους πωλητές τα «δεύτερα» ψάρια, θα πέσει η τιμή των «πρώτων» και θα μειωθούν τα κέρδη των εμπόρων , και των επαγγελματιών της τράτας!
Οπότε τα πετάνε στην θάλασσα, για να μην επηρεαστεί το μονοπώλιό τους. Με τον τρόπο αυτόν όμως, καταργούνε και την δημιουργία μιας αγοράς για αυτά τα πεταμένα ψάρια, για να μην υπάρχει περίπτωση κάποιος να τα ψάξει στο εμπόριο. Υπάρχει τόσος κόσμος που ξέρει ότι τα ψάρια είναι μόνο η τσιπούρα, το λαβράκι, ο κρανιός (που τον πουλάνε όλοι για ...μυλοκόπι!), η σαρδέλα, η γόπα, η μαρίδα, το μελανούρι, η ούγενα, και όλα τα υπόλοιπα ευρέως γνωστά εμπορικά ψάρια. Όλα τα υπόλοιπα είναι σε άγνωστο λεξιλόγιο, που εάν τα δει κάποιος μπροστά του, μιλάει για εξωτικό είδος ψαριού, από άλλη χώρα!
Το φθηνό ψάρι είναι για εμένα το πιο θρεπτικό, το πιο νόστιμο ψάρι και υγιεινό, δεν υπόκειται στα υβρίδια και στα λιπαρά ψάρια της ιχθυοκαλλιέργειας, που τρώνε σόγια και αλεσμένη βρωμερή ψαροτροφή(και στερούνται επίσης των Ω3-λιπαρών οξέων)! Εχουμε δομήσει ένα τρόπο ζωής μέσα στα ανθυγιεινά τρόφιμα, λιπαρά, αμφιβόλου ποιότητας, τα λεγόμενα «βρώμικα» φαγητά, από τον δυτικό τρόπο ζωής. Και δεν το λέμε εμείς, αλλά όλη η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Οι τράτες, για τις οποίες γίνεται και ο λόγος, είναι ένα εργαλείο καταστροφής που χαλάει ότι πολύτιμο έχει η θάλασσα, το βυθό και την υποθαλάσσια ζωή. Μια ματιά να ρίξετε στις «πόρτες», τα σιδερένια τμήματα που πατώνουν το δίχτυ της τράτας, θα δείτε σκοτωμένα μικρόψαρα, κοράλλια και όστρακα!
Οι πόρτες είναι αυτές που κρατάνε το δίχτυ της καλάδας κάτω στον βυθό με το βάρος τους, και σέρνοντας στον βυθό , καταστρέφουν όλη την γόνιμη ζωή, τους μικροοργανισμούς, τα φύκια, καταστρέφει τα αυγά των ψαριών, και νεκρώνει τα πάντα στο πέρασμά τους! Πλήθος από υποβρύχια βίντεο, έχουν καταδείξει το φαινόμενο αυτό και την καταστροφή που συντελεί στην θαλάσσια ζωή! Χωρίς ποσειδωνίες τα πελάγη ατροφούν, και με αυτά ερημώνουν οι θάλασσες. Στερούνται οξυγόνου, ζωής και μελλοντικά γίνονται άγονοι τόποι! Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η μηχανοκίνητη αλιεία, όχι μόνο δεν δίνει επάρκεια τροφής στους πολίτες, αλλά μελλοντικά το στερεί από τα παιδιά τους!!!
Το σύστημα που συντηρεί όλο αυτό το παιχνίδι της καταστροφής, με την μηχανοκίνητη αλιεία, έχει τις ρίζες του σε πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα. Είμαστε από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες που «δεν» μπορούμε να δούμε την καταστροφή που συντελούν οι μηχανότρατες στον αλιευτικό πλούτο και στο θαλάσσιο οικοσύστημα! Μέχρι να δούνε οι πολιτικοί μας το αυτοννόητο, θα βλέπουμε τόνους πεταμένων ψαριών στην θάλασσα και στα στομάχια των γλάρων, αντί για τους πολίτες που τα έχουν ανάγκη. Ιδέες για σοβαρή σκέψη??? Εννοείται!!!
Για τις ανάγκες του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες από το διαδίκτυο, και από το προσωπικό αρχείο των συντακτών.